Şafak sökerken bulutların ardında
Şimdi yeni bir masal başlıyor dudaklarımda
Bir kuş ölesiye kanat çırpıyor mutluluğa
İçimde tüten bu sevda yeni baştan alevleniyor.
Bir tohum filizleniyor aniden toprakta
Gecenin ardında kaybolmayan bir güneş
Işık düşürüyor tozla kaplanmış bir kitap kapağına
Yeni bir sayfa açılıyor hayata…
Yorulmuştur dizlerin durmadan koşuyor olmaktan
Belkide bitmediğini düşündüğün gözyaşından
Ama umut var her yeni doğan günün ardından
Geriye, sadece yeni bir adım atmak kalıyor.
Tarih kokuyor adın, tıpkı eskimiş bir ev gibi
Önemi de yok aslında, eski olan değerlidir
Eskimeyen bir yarından kalmışsa hayat
Şimdinin hiç bir önemi yok ileriye bak.
Korkularla saklıyorsun zaman dilimlerini,
Yorgunlukla unutuyorsun tüm sevdiklerini
Sisler çöküyor bu hayatının bulvarına
Bilmediğin bir sokakta yalnızlık geliyor yanına
Korkma adım at, döneceğin bir liman var.
Şafakta sönüyor geceyle,
Bir günün başlıyor, sonra bitiyor..
Bir gün batarken, yeni bir gün geliyor.
Umut etmek kalıyor, geriye..
Korkma umut et!
Yağmurdan sonra Gökkuşağı çıkacaktır elbet..
