Hayatta iki rengin var olduğu söylenir. ” Ya siyahsın ya da beyaz” halbuki iki tonun arasında yer alan gri vardır. İnsanın kendine dair her zaman soruları ve acıları olur. Benlik sorgusu, dünyaya oluşan taban zıtlıklar ve insanın kafasının içinde tonla dönen bilinmez denklemler. Her seferinde daha çok merak ve ayrıntı biraz da mutsuzluğa götürüyor insanı. Çünkü var olmama sebebini kabul edememek hayatı sadece yaşama sınırından çıkarıp daha fazlasını merak etmek başa bela bir durum. Bu yüzden herkesin biraz üzüldüğü bir zaman dilimi olur.
Yokluk Günlerim
Kan mevsimindeyim,
Günlerden yokluk,
Bir huzuru arayışta geçiyor saatlerim,
Bugünse esen rüzgarın ferahlığı yok.
Kanımı donduran grinin tonları,
Tenimde patlayan yağmur damlaları,
Yokluk günüdür bugün.
İçimde yine bir şeylerin yittiği ya da bittiği günlerden,
Hep böyle midir benim bu içime kapanışlarım,
Tozlu evimde geçirdiğim hesaplaşmalarım.
Kapıyı kapatıp ardıma bakmadığım şu zamanlarım,
Kendimden en çok kaçtığım günlerdir.
İnce sesler tırmalarken kulağımı,
Zaman beni ezerken ellerinde,
Yokluk tam da sarmış benliğimi,
Yokluk diyorum ya,
Gülemediğim kadar çok yokluk.
İçime sinmiş hüznün yüzü kadar yokluk var bugün.
Kendimle hesaplaştığım zamanlarda,
Kötü yanımın,
Tartıda ağır geldiği anlarda,
Hep bir çıkmaz sokağa vardığımda
Sevemediğim kadar çok yokluk var.
Geçmişle geleceğe çizdiğim bu hudut,
Tekrar ederken günler,
Sızlatırken yüreğimi saatler,
Ekşiyip durur yüzüm…
Seçemiyorum ben böyle günlerde kendimi,
Bir günüm yokluk ise öbür günüm hüzün..
Benim günlerimde pazartesi ya da salının bir hükmü yok.
Hiçbir ismin ya da nesnenin yok anlamı,
Kederimi başıma bağlamışken,
Yollarımı geceye devretmişken,
Günlerim yokluktan öteye varamadı.
Biliyorum ki,
Gözlerimi de böyle bir günde kapatacağım.
Varlığa varışım olmayacak benim.
Kapalı yolların çıkmazları sarmışken her yanımı
Bir kaç göz damlasıyla tahriş olmuş yanaklarım.
Kurutmasınlar bu gözü körü
Arayışlarımın da yolunu kapatmasınlar.
Günlerden yokluk dedim ya!
Varamıyorum ona, daha çok uzun bir yol var.
Sonu olmayan kapalı bir çok yol,
Karanlık, düz ve kaderli, tonlarca yol,
Ve benim varamayacağım kadar yokluk günüm var…..
Bana dair iyi şeylerde olacak mı bu hayatta
…
