Bu yazı ciddi anlamda karamsarlık barındırmaktadır. ! Okumadan önce bir kez daha düşün 😉 Fırtınayla savaşan bir martının çaresizliği satırlara…
“Şehirlerin Tükettiği İnsanlar” temel halidir. Çok eskiden bu tarz denemeleri yaptığım için düzenleme yapmıştım. Bu halini de gözden çıkarmak istemedim….
Grinin tonlarında boğuluyorum… Zaman tükeniyor içimde, Kir ve hüzün var ellerimde, Bana dair ne varsa tükenmek üzere Kulağımdaki susmayan uğultular…
Bana bir Zeytin Dalı Uzat, tüm kimsesizliğime rağmen Bu gece Gökkuşağı’nı düşürdüm ellerimden Yalnızlığı, kırılan kalbimle beraber demetledim.. Kendime bu…
Bir zamanlar ben tüm kalbimle İstanbul’u sevmişim. Galata Kulesi İstanbul’um ol sen, Mesela tüm denizlerin yol gösteren feneri gibi… Bu…